de dood is een beek met een brugske daarover
stoelen weiden ramen flessen plassen palen
struiken wegen takken bramen huizen boxen
winkelstraten overwegen rode luchtballonnen
stokken blazen briesen klootzak hela menneke
stoelen weiden ramen vijvers beken bomen
samen zoeken tuinen hokken keuterboeren
voetbalvelden lichtbakkonijnen bloemkolenbollen
verdomme het ellendige kutwijf dat ze
Marie (herschikt de knevel): " allez, hij is toch stil"
mist mist avond mist mist zal ik je plat
de eindbestemming in duizend stukken
breken kapot rotzak die klotegsm is al
- de jas stinkt
- niest het gebleer weg
- van de schrik
- koeienprikkeldraad
- regendruppelvluchtcorridors
Jenny: "ja da's al iets" (tegen mij) "g 'ebt er ook die blijven lucht afgeven"
'de kinders begot & op de gezichten'
'hier is het niets te lezen het niets te'
'nee ik heb geen kaartje fuck jong'
'kom hier dat ik u'
Lode zegt: De dood is niet dood de dood is de dood is een rivierke met een brugske daarover, iets voorbij het midden van uw wandeling. Nee niet op't einde, int midden want de dood is iets waar dat ge mee moet leren leven. En ge moet daarover, dus. En het rivierke is niet veel meer dan een stinkende beek eigenlijk, met lange wuivende wieren en veel zoemende muggen en vette vliegen daarboven. En al van bij 't begin van uw wandeling weet ge dat ge daarover zult moeten want anders moet ge terug lopen of geraakt ge al helemaal niet meer thuis tenzij met nen hele omweg en dat wilt ge niet, maar toch is 't moeilijk elke keer als ge d'r bijna zijt nijpt uw gat een beetje toe van de schrik alleen maar omdat ge weet dat ge daarover moet, over dat brugske, helemaal alleen en er gaat niemand zijn die u komt helpen want iedereen heeft ne schrik van u gepakt omdat ge altijd te hard aan 't zagen waart over het belang van een goei wandeling te hebben, zonder gekanker over centen enzo, maar een schoon wandeling, een stukske vòòr de brug en een stukske na de brug en dat die beek en die brug van de dood eigenlijk voor een groot stuk de zin was van de wandeling, de wandeling schoon maakten en van de wandeling iets dat deugd deed om te doen maakten, een echt plezier,maar niemand wou dat horen iedereen wou maar dansen en vreten en pakken en stoempen en stoeffen en dat ze straks dan op hun allene over een veel langer brug zullen moeten dat troost u niet echt want ge waart liever met uw vrouwke en uw kinders tot aan deez klein lief bruggeske gekomen en nu moet ge daar elke dag alleen over en dat is behoorlijk kut om het maar 's plat te zeggen.
Och, mennekens, ge ziet maar, ge doet maar, trekt uw plan è.
Reacties