NETJES

08/03/1999 12:02 GMT +1 in de Belgische hoofdstad.





AV kijkt Sharapova



 

Netjes. De zwarte glazen blokjes van het Instituutgebouw kijken neer op mij. Gededecteerd, geïsoleerd en buitengekieperd, als een virus
 
Volgens Fred de nachtwacht hebben de Koreanen hier één en ander in de pap te brokken. “Die boedisten gaan ons allemaal nog ’s goe liggen hebben”, (ja boedisten, hij spreekt het zo uit, op z’n Antwerps met maar 1 d en een héél lange boe en een nog langere goe, terwijl hij vol goesting naar mijn tetten zit te loeren). Fred de nachtwacht ziet de dingen naar eigen zeggen zoals ze zijn, want niets is wat het lijkt, zo beweert hij stellig, behalve mijn borsten dan.

Werkend Brussel mag gaan broodjes uithalen, achter mijn naam staat in alle systemen nu de boolean "isVrij" op true: ik word verondersteld vrije tijd te besteden (10.000 stemmen rammen het de catalogi in: speciaal voor de lesbisch geaarde vrijeijdsbesteder hebben we volgende vrijetijdsbestedingsindustrieproducten in de aanbieding).


Binnen enkele jaren is dit ook al niet meer grappig, laat staan relevant. The thrill is gone, er hangt een etiketje aan het kleinste morseltje van het eens zo rijke stadspalet, de fun is bewegwijzerd, de planeet tot in het donkerste steegje gemapt, all resistance is futile: voor weemoed kan je aanschuiven voor tafeltjes Ierse Stew met Guinness en Fado, u kan zich bij walging wat huidcellen laten uitduwen in een piercingshop, elke Johny en Marina-tent is uitgerust met een rayon dealers die u het Gebruikelijke Gamma aan party-intensifiers verpatsen inclusief een velletje morning-after get-back-in-shape-in 2-hours verwerkingshandleiding, in winkeltjes worden volmaakt gezonde dampcapsules met nicotine, vanille of hash verkocht, een waaier aan geloofsovertuigingen staat met de snee van het bedelzakje weids open op uw Geilheid tot God te wachten, de Klassiekers plannen eigenhandig oprukkende revivals op driemaandelijkse basis, het volkseigen hoertje Traditie glanst in diverse formaten (niet te groot, niet te klein, niet te opvallend, niet te gewoon) van de gladde Bijlage bij de bijlage van de krant, onze cultuur wordt in bellen & billen opgeblazen, vetgemest en gemolken waarna de niet verkochte bellenschalen, de verschrompelde billenvellen als voedsel voor de nieuwere bellen, de nog blotere billen kunnen dienen. 

Op elke hoek van de straat staat een camera te lonken of u niet wat uitzendbaars te bazelen hebt, zo ja druk a) de opname begint zo dadelijk, zo nee druk b) u hébt gewonnen bel nu 076 494818 (7 bfr. per minuut) om uw tweepersoonsreis naar Tahiti voor 1 persoon in ontvangst te kunnen nemen.


Ik zeg het maar, hoor ik mij denken, alsof ik zelf ergens gebroadcast wordt, alsof ik een Doel heb.
Straks zijn we dit allemaal zó gewoon dat je bij de minste melding van iets der dingen je als gepatenteerde zeurkous het eigen scherm over de kop getrokken krijgt. Of je krijgt een dagvaarding voor copyright schending van 1 of ander bestsellersfabriek aan je been, een kwakje uit de reeks processen gehouden als alternatieve promo voor de Laatste Publicatie van de Globale Afroming en Correctie der Creatieve Schrijfsels (manuscripten opsturen hoeft niet, just air your shit, onze scanners werken dag- en nacht, wij ruiken het in uw zweet vóór u het kan bedenken, laat staan uitschrijven). 


Jaja ... de dingen zijn zoals ze zijn ... iemand zou zijn verantwoordelijkheid moeten opnemen ... ik heb zoiets van ...de duivel mag weten welke stopfrase dan weer aan de beurt is om de illusie draaiende te houden dat er controle is, beheersing, zin en vatbaarheid. Crazy.



En hoofdpijn. Dit hoofd is nog steeds een tollende woelige kuttekop, het heeft Io nodig, mijn zwarte kleefcel, de waai/eau voor mijn bekaterd systeem, het mystieke Dier, de mij aanklevende parasiet, ongetwijfeld Marsiaans van origine, hier op aarde nedergedruppeld in rode interplanetaire regen speciaal om mij, de uitverkoren queen of the divan de wereld uit te krijgen als in de wereld die de wereld is die weeral wereld speelt om mij de zaken aan het tollen en het rollen gaan en het verzameld rood van alle alerts de kracht van de zon ver overtreff...BENG

WHIEEEE WHIIIEEEE
WHIEEE .... glas spettert op de stoep. Een vieze bij steekt een stalen pin in mijn dij, ik zie drie plaveien razendsnel op mij afkomen, er staat een kruis in, nee het is een immens grote y en mijn neus valt plof in het midden als een uit zichzelf druppende
darkness, darkness, my old ...

Lore out.

dv, 30/07/2006

Reacties

Populaire posts